Sofie
Sociale groei van een kleuter

Sofie is vijf jaar en zit in groep 1-2 van de basisschool. Tot daar verliep haar ontwikkeling goed: leren lopen en zindelijk worden ging vrij vlot. Het leren praten ging echter wat moeizamer dan bij haar oudere zus. Maar dat leidde niet tot problemen op de peuterspeelzaal. Nu, op de basisschool, is dat anders. Haar moeder twijfelt of Sofie het wel naar haar zin heeft op school.

Ze is stiller geworden, laat nauwelijks iets los over school en speelt nog maar zelden met haar vriendinnetjes. De ervaren leerkracht op school herkent enkele signalen, maar maakt zich geen zorgen – ‘kinderen ontwikkelen zich in hun eigen tempo’. De ouders van Sofie denken dat er meer aan de hand is, en leggen hun vraag voor aan ZebrA. We maken een afspraak voor een vrijblijvende kennismaking.

Situatie in kaart brengen

Tijdens het gesprek is de vraag snel geformuleerd: maakt moeder zich terecht zorgen en wat kunnen ze thuis en op school doen om Sofie te helpen? De orthopedagoog bespreekt dit binnen het ZebrA-team. Twee of drie weten altijd meer dan één. De zaken die aan de orde komen, zijn:

  • Kan Sofie het niveau wel aan; kan ze de informatie goed oppikken en verwerken?
  • Is er sprake van een spraak taalachterstand?
  • Wat is haar sociale positie in de combinatiegroep?
  • Zijn de zorgen van haar ouders gegrond en verklaarbaar?

De voorlopige verklaring is dat Sofie wat aanpassingsproblemen heeft, wellicht versterkt door een spraaktaalachterstand. Hierdoor komen haar sociale contacten wat moeizamer op gang. Haar capaciteiten en spraaktaalontwikkeling blijven als vragen staan.

De diagnose wordt besproken met Sofies ouders

Samen bepalen we een doel – haar sociale contacten versterken en spraakontwikkeling te bevorderen – en besluiten we de eerste stappen daarnaartoe te zetten. Zoals het aanmelden van Sofie voor de knutselclub in het buurthuis en haar elke dag een half uur voor te lezen. Ook spreken we met de leerkracht af dat hij haar wat meer individuele aandacht geeft. De ouders vinden deze stappen goed aansluiten bij hun wensen. We steken samen over.

Gestage groei; minder zorgen

Ondanks dat de ouders zelf actief aan de slag gaan met het verbeterplan, volgt ZebrA de vorderingen op de voet. Hiervoor praten we elke week met Sofie, haar ouders, de leerkracht en de ib’er. Na twee maanden komen we samen om te kijken of Sofie beter ‘in de groep zit’. De conclusie? Ze is een stuk actiever op school, enthousiaster thuis en speelt volop met klasgenoten. Een positieve verbetering, waardoor een capaciteitenonderzoek of het inschakelen van een logopedist niet nodig is. Desondanks houden we contact over de voortgang en volgen we haar ontwikkelingen; samen blijven we naar links en rechts kijken. De ouders hebben de regie over het vervolg. Hun zorgen verdwijnen naar de achtergrond, en er is meer ruimte voor plezier en leuke activiteiten.

“Er is meer ruimte voor leuke activiteiten”